Zespół lęku uogólnionego (GAD)

Zespół lęku uogólnionego (GAD) jest najpowszechniej występującym spośród zaburzeń lękowych i dotyka 5-8% populacji ogólnej. Należy do zaburzeń lękowych o podłożu nerwicowym.  GAD wiąże się ze stałym uczuciem niepokoju i zagrożenia, któremu towarzyszy zamartwianie się, którego przyczyna nie zawsze jest znana. W odróżnieniu od epizodu lęku napadowego, GAD ma charakter przewlekły. Diagnozuje się go u osób, które z poczuciem niepokoju i zagrożenia borykają się przez ponad pół roku. Nie inaczej niż w przypadku wielu innych zaburzeń, także w zespole lęku uogólnionego przyczyny są różne i niejednoznaczne. W badaniach podkreśla się rolę czynników neurochemicznych,  a także wpływ dziedziczenia. Przyczyn poszukuje się także w czynnikach środowiskowych, a część badaczy opisuje wpływ temperamentu i osobowości na powstawanie GAD.

Głównym objawem GAD jest zamartwianie, które nieodłącznie towarzyszy życiu osób, które cierpią z powodu tego zaburzenia. Zamartwianie dotyczy przeróżnych aspektów życia: finansów, zdrowia własnego i rodziny, pracy, życia towarzyskiego, relacji partnerskiej, przyszłości. Zamartwianie się to pochłania większość czasu i zaburza codzienne funkcjonowanie. Epizody zamartwiania się mogą trwać nawet od kilku do kilkunastu godzin. Nierzadko osoby z GAD zaniedbują swoje codzienne obowiązki na skutek poświęcenia czasu na zamartwianie. Trochę to wygląda tak, że osoby cierpiące na GAD mogłyby zamartwiać się ciągle i tak naprawdę wszystkim.

 Zespół lęku objawowego charakteryzuje się także występowaniem objawów towarzyszących, które wykraczają poza szeroko pojęte zamartwianie się. Najczęściej osobom z GAD towarzyszy drażliwość, uczucie wzmożonego napięcia mięśniowego, poczucie ciągłego zmęczenia. Bardzo często pojawiają się także u tych osób zaburzenia snu w postaci bezsenności, trudności z koncentracją i skupieniem uwagi. Często do tego wszystkiego dochodzą objawy somatyczne: kołatanie serca, suchość w ustach, rozstrój żołądka, nadmierne pocenie się, zaczerwieniona cera i plamy stresowe. Życie z GAD jest życiem w ciągłym napięciu zarówno psychicznym jak i fizycznym. To życie pełne zagrożeń i oparte na poczuciu, że świat jest niebezpieczny i groźny.

Podstawowymi formami leczenia GAD jest psychoterapia poznawczo-behawioralna i farmakoterapia. Ogromną rolę w leczeniu lęku uogólnionego odgrywa psychoedukacja. W pracy z GAD kładzie się mocny nacisk na pracę z oddechem, relaksację, medytację. Wykorzystuje się wiele metod, które pomagają się osobom wyciszyć i zrelaksować oraz uspokoić.

Jeśli stale towarzyszą Ci obawy związane z różnymi sprawami (stanem zdrowia, problemami rodzinnymi, finansami, szkołą, pracą, przyszłością) nie zwlekaj i udaj się do specjalisty. Jeśli odczuwasz drażliwość, przewlekłe zmęczenie, problemy z zasypianiem i masz niespokojny sen oraz towarzyszy Ci napięcie emocjonalne, czy mięśniowe i martwią Cię te stany, to jest to dobry pomysł, aby umówić się na wizytę.